س

دلم در کنج تنهایی به هر دم می زند بانگی
ولی افسوس و صد افسوس
که این فریاد مبهم را چه جایی جز درون باشد؟
در این دنیای پر شور و هیاهو اما پر ز غم
چه کس در فکر فریاد دل بی تاب من باشد؟
و من در اوج فریادم
ولی ساکت...
ولی تنها...
و این تنهایی و بی همدمی ، آری
یگانه دُر غم در قلب من باشد...