۱۳۸۶ بهمن ۱۳, شنبه

در غم تنهایم

دلم در کنج تنهایی به هر دم می زند بانگی


ولی افسوس و صد افسوس

که این فریاد مبهم را چه جایی جز درون باشد؟

در این دنیای پر شور و هیاهو اما پر ز غم
چه کس در فکر فریاد دل بی تاب من باشد؟

و من در اوج فریادم

ولی ساکت...

ولی تنها...

و این تنهایی و بی همدمی ، آری

یگانه دُر غم در قلب من باشد...

هیچ نظری موجود نیست: